Στον Ομπάμα ρίχνουν την ευθύνη για τους Ολυμπιακούς

«Ο πιο υπερήφανος πρόεδρος στον κόσμο» έγινε ο Λούλα ντα Σίλβα μετά την απόφαση της ΔΟΕ να αναθέσει στο Ρίο ντε Τζανέιρο τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016. Ο Μπαράκ Ομπάμα, απεναντίας, πληρώνει τον προσωπικό (άκαρπο) αγώνα που έδωσε ώστε να επιλεγεί το Σικάγο με σφοδρή και γενικευμένη κριτική.

Η κριτική είχε αρχίσει προτού ακόμα μεταβεί στη Δανία ο Αμερικανός πρόεδρος προκειμένου να στηρίξει την υποψηφιότητα του Σικάγου: οι Ρεπουμπλικανοί εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία προκειμένου να τον κατηγορήσουν πως έχει μπερδέψει τις προτεραιότητές του και αναλώνει πολύτιμο χρόνο σε αγώνες δευτερεύουσας σημασίας. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος της επίσκεψης - αστραπής του Ομπάμα στην Κοπεγχάγη: παρέμεινε εκεί μόλις πέντε ώρες (η σύζυγός του Μισέλ βρισκόταν εκεί από νωρίτερα, μαζί με τη φίλη της και διάσημη παρουσιάστρια Όπρα Γουίνφρι) και έφυγε προτού ανακοινωθεί η νικήτρια πόλη και αρχίσει να χορεύει σάλσα ολόκληρο το Ρίο. Όμως η ήττα του Σικάγου ήταν παταγώδης: παρ΄ ότι θεωρούνταν φαβορί, έλαβε μόλις 18 ψήφους και αποκλείστηκε από τον πρώτο κιόλας γύρο. Μεταφράστηκε λοιπόν σε προσωπική ήττα του Μπαράκ Ομπάμα, προσφέροντας πολύτιμα πολεμοφόδια σε όσους ήδη τον κατηγορούσαν πως προσπαθεί να κάνει πολλά ταυτόχρονα και καταλήγει να μην πετυχαίνει τίποτα, πως είναι καλύτερος στα λόγια παρά στις πράξεις, πως είναι περισσότερο διασημότητα παρά ηγέτης.

Πολλοί οι λόγοι
Ο ίδιος ο Ομπάμα τηλεφώνησε αμέσως προκειμένου να συγχαρεί τον πανευτυχή Ντα Σίλβα και προσπάθησε να δείξει ότι ξέρει να χάνει, λέγοντας: «Μία από τις πιο ωραίες πλευρές του αθλητισμού είναι πως μπορείς να παίξεις ένα σπουδαίο παιχνίδι και πάλι να μην κερδίσεις». Οι λόγοι που το Ρίο νίκησε, πέραν του Σικάγου, και τη Μαδρίτη και το Τόκιο, είναι ασφαλώς πολλοί, συμπεριλαμβανομένων της ανερχόμενης δύναμης της Βραζιλίας και του γεγονότος πως η Λατινική Αμερική ουδέποτε έχει φιλοξενήσει Ολυμπιακούς Αγώνες. Και σίγουρα η μάχη ήταν ήσσονος σημασίας σε σύγκριση με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την κλιματική αλλαγή ή τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. «Ήταν απλώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα πει ο Λευκός Οίκος, όχι ένα κρίσιμο διπλωματικό στοίχημα με τη Βόρεια Κορέα», σημειώνουν οι «Τimes». «Το επιχείρημα αυτό, όμως, θα πέσει στο κενό στις ΗΠΑ διότι οι Αμερικανοί θέλουν τους προέδρους τους νικητές».